بیماری صرع نوعی بیماری مزمن و چهارمین بیماری شایع در جهان است که در طبقه بندی بیماری‌های مغز و اعصاب قرار می‌گیرد. حدود یک در صد از جمعیت کل کشور را مبتلایان به صرع تشکیل می‌دهند. باورهای غلط مرتبط با صرع هنوز در جامعه وجود دارد. متأسفانه، عدم آگاهی در مورد صرع می‌تواند به تبعیض کمک کند. همچنین می‌تواند باعث ناراحتی برخی افراد در مورد صرع شود.
در زیر برخی باورهای غلط رایج صرع را که هنوز هم وجود دارند به چالش می‌کشیم:
1. همه افراد مبتلا به صرع هوشیاری خود را از دست می‌دهند و تشنج دارند
شایع‌ترین تشنجی که می‌بینیم، «تشنج تونیک-کلونیک» نامیده می‌شود. اینجاست که فرد روی زمین می‌افتد و شروع به لرزیدن می‌کند (و اغلب در فیلم‌ها و تلویزیون شروع به کف کردن از دهان می‌کنند، اما همیشه اینطور نیست!). در واقع، تشنج تونیک-کلونیک یکی از بیش از 40 نوع تشنج مختلف است که برخی از آن‌ها شامل انقباضات سریع عضلانی، از دست دادن مختصر هوشیاری، گیجی یا سرگردانی است.
2. صرع یک حکم ابدی است
صرع لزوماً یک بیماری مادام العمر نیست. در حالی که در حال حاضر هیچ درمانی برای صرع وجود ندارد، برخی از سندرم‌های صرع دوران کودکی “بیش از حد رشد” کرده‌اند و حدود 70٪ از افراد مبتلا به صرع با دارو بدون تشنج می‌شوند. صرع در برخی از افرادی که 10 سال است تشنج نداشته‌اند و توانسته‌اند دارو را در پنج سال گذشته قطع کنند، “حل شده” در نظر گرفته می‌شود.
3. صرع یک بیماری روانی است
گاهی اوقات صرع و تشنج را می‌توان با بیماری روانی اشتباه گرفت. به عنوان مثال، فردی ممکن است صداهای غیرعادی ایجاد کند، از کلمات عجیب و غریب استفاده کند و یا در هنگام تشنج رفتاری عجیب داشته باشد. با این حال، مانند هر فرد دیگری، برخی از افراد مبتلا به صرع ممکن است به شرایط سلامت روانی مانند افسردگی و یا اضطراب مبتلا شوند.
4. اگر صرع دارید، نمی‌توانید رانندگی کنید
افراد مبتلا به صرع در صورتی می‌توانند گواهینامه رانندگی دریافت کنند که تشنج آن‌ها به خوبی با دارو کنترل شود یا دستورالعمل‌های تعیین شده توسط مقامات مربوطه رانندگی در ایالت خود را رعایت کنند.
5. باید کسی را که تشنج دارد مهار کرد
مهار کسی در حین تشنج به احتمال زیاد باعث تحریک یا آسیب رساندن به شخص (یا شما) می‌شود. تشنج مسیر خود را طی می‌کند و و کسی نمی‌تواند آن را مهار یامتوقف کند. کمک‌های اولیه تشنج بستگی به نوع تشنج دارد.
6.شما باید چیزی را در دهان یک فرد قرار دهید تا مانع قورت دادن زبان خود در هنگام تشنج شود
قورت دادن زبان از نظر فیزیکی غیرممکن است. چیزی را در دهان خود قرار ندهید، زیرا فرد قادر به کنترل حرکات عضلانی خود در طول تشنج نیست و ممکن است شیء را گاز بگیرد و دندان‌های خود را بشکند یا به دهان و فک خود آسیب برساند (شما همچنین ممکن است در این فرآیند به خود آسیب برسانید).
7. اگر فردی تشنج داشته باشد، باید به بیمارستان برود
همه تشنج‌ها نیاز به بستری شدن در بیمارستان ندارند. بیشتر اوقات، فرد پس از تشنج فقط به زمان استراحت و بهبودی نیاز دارد، که ممکن است بتواند در محل کار، مدرسه یا خانه انجام دهد. اگر فرد را نمی‌شناسید و شاهد تشنج او هستید، بهتر است با آمبولانس تماس بگیرید (000).
8. افراد مبتلا به صرع دچار طلسم و جادو نشده‌اند
در گذشته به دلیل حمله ناگهانی صرع، اطرافیان چون علت مشخصی برای آن نمی‌یافتند آن را به طلسم و جادو نسبت می‌دادند. پزشکی نوین مشخص کرده که این بیماری یک نوع اختلال در دستگاه عصبی مرکزی است و داروهایی را برای کنترل و معالجه آن یافته است.
9. ابتلا به صرع مختص سنین خاصی نیست
صرع بیماری است که در هر سنی می‌تواند به سراغ فرد بیاید و از کودک تا افراد مسن ممکن است دچار این بیماری شوند. گرچه احتمال ابتلاع در سنین بالا مقداری بیشتر از سنین جوانی است اما این به معنی عدم ابتلای افراد جوان یا کودکان به این بیماری نیست.
برای تشخیص و درمان بیماری صرع باید با متخصص مغز و اعصاب مشورت کنید. جهت دریافت نوبت می‌توانید به وب سایت دکتر محمد رضوانی مراجعه کنید.